Assidue addiscens ad senium venio czyli douczając się nieustannie "dochodzę do starości" jest w naszej rodzinie pewnego rodzaju prezentem dawanym dzieciom, u nas rodzice nie pomagają dzieciom się uczyć czy kierować ich edukacją za to zaszczepiają w nas ciekawość i chęć uczenia się tego co nas interesuje, ja prawdziwy sens tych słów zrozumiałem dopiero nie dawno czyli ze nie chodzi tylko o edukację samą w sobie ale o uczenie się na błędach swoich i cudzych czy też ucząc się od osób które dla nas są autorytetami. Dla mnie jest nim wujek który po skończeniu kariery wojskowej uzyskał habilitacje i uczy w dziedzinie którą zajmował się w wojsku mimo swojego wieku.

Assidue addiscens ad senium venio czyli douczając się nieustannie "dochodzę do starości" jest w naszej rodzinie pewnego rodzaju prezentem dawanym dzieciom, u nas rodzice nie pomagają dzieciom się uczyć czy kierować ich edukacją za to zaszczepiają w nas ciekawość i chęć uczenia się tego co nas interesuje, ja prawdziwy sens tych słów zrozumiałem dopiero nie dawno czyli ze nie...

Mój Tata zawsze mnie uczył, że muszę dać radę sama. Choćby miało mi się od razu nie udać, to nie mogę rozkładać rąk. Muszę próbować do skutku. Może przez to tak długo nikt nie mógł się do mnie zbliżyć. Pani Samowystarczalna.

Mój Tata zawsze mnie uczył, że muszę dać radę sama. Choćby miało mi się od razu nie udać, to nie mogę rozkładać rąk. Muszę próbować do skutku. Może przez to tak długo nikt nie mógł się do mnie zbliżyć. Pani Samowystarczalna.

Kiedy byłam małą dziewczynką, mama zawsze powtarzała mi wierszyk:
"Bądź miła i grzeczna,
dla wszystkich serdeczna,
a zawsze i wszędzie,
dobrze ci będzie."
Nie sądziłam, że go tak zapamiętam. Dziś kiedy patrzę na te słowa to wiem, że mama dała mi jedną z najlepszych rad na dalsze życie. Każdy z nas wie jak ciężko czasem zachować się jak trzeba. Jest wiele osób czy sytuacji, które na prawdę potrafią nas zdenerwować. Człowiek jest tylko człowiekiem, który nie zawsze potrafi nad sobą zapanować. Często w złości mówi słowa, albo robi rzeczy, których potem żałuje, a których nie da się cofnąć. Kiedy jestem w takiej sytuacji bardzo często słyszę w głowie głos mamy, powtarzający mi te słowa. Będąc szczerą nie zawsze udaje mi się do nich stosować. Ale tak już jest, że to co dobre i właściwe przychodzi z trudem. Jednak wiem, że mama ma rację. Gdy traktujemy ludzi z miłością i szacunkiem, oni w końcu odpłacą nam tym samym.

Kiedy byłam małą dziewczynką, mama zawsze powtarzała mi wierszyk:
"Bądź miła i grzeczna,
dla wszystkich serdeczna,
a zawsze i wszędzie,
dobrze ci będzie."
Nie sądziłam, że go tak zapamiętam. Dziś kiedy patrzę na te słowa to wiem, że mama dała mi jedną z najlepszych rad na dalsze życie. Każdy z nas wie jak ciężko czasem zachować się jak trzeba. Jest wiele osób czy sytuacji,...

Nie rób drugiemu co Tobie niemiłe!
Tej dywizji nauczyli mnie rodzice i staram się tego trzymać! Zawsze próbuje postawić się w sytuacji drugiej osoby - jak wtedy sama bym się poczuła gdyby to mnie potraktowano w sposób w jaki ja zamierzam potraktować kogoś! Gdyby nie było to dla mnie mile, a sprawiło wiele przykrości czy nawet mogło doprowadzić do łez najpierw się zastanowię! Przecież nikt nie zasługuje na takie traktowanie!!traktujemy innych tak, jak sami chcielibyśmy być traktowani!

Nie rób drugiemu co Tobie niemiłe!
Tej dywizji nauczyli mnie rodzice i staram się tego trzymać! Zawsze próbuje postawić się w sytuacji drugiej osoby - jak wtedy sama bym się poczuła gdyby to mnie potraktowano w sposób w jaki ja zamierzam potraktować kogoś! Gdyby nie było to dla mnie mile, a sprawiło wiele przykrości czy nawet mogło doprowadzić do łez najpierw się...

Moi rodzice zawsze mi powtarzali, że mam postępować tak, żebym nie musiała się za siebie następnego dnia wstydzić. I tak postępuję, zawsze zastanawiam się dwa razy zanim coś zrobię, zanim komuś zrobię przykrość...

Moi rodzice zawsze mi powtarzali, że mam postępować tak, żebym nie musiała się za siebie następnego dnia wstydzić. I tak postępuję, zawsze zastanawiam się dwa razy zanim coś zrobię, zanim komuś zrobię przykrość...

W mojej rodzinie stosuje się zasadę: rób swoje i nie przejmuj się innymi. Chodzi głównie o to, żeby nie przejmować się tym co ludzie o nas myślą, jak nas postrzegają. Być po prostu sobą i nie próbować się koniecznie dostosować do myślenia innych. W końcu to moje życie i ta jaj je przeżywam.

W mojej rodzinie stosuje się zasadę: rób swoje i nie przejmuj się innymi. Chodzi głównie o to, żeby nie przejmować się tym co ludzie o nas myślą, jak nas postrzegają. Być po prostu sobą i nie próbować się koniecznie dostosować do myślenia innych. W końcu to moje życie i ta jaj je przeżywam.

Rodzice zawsze wpajali mi, aby żyć po swojemu i nigdy nie przejmować się opinią innych, bo nikt za nas życia nie przeżyje i sami odpowiadamy za nasze wybory. Cóż jest ważniejsze? Życie pod dyktando innych ludzi czy wyłamanie się z norm i szczęście w byciu spełnionym? W mojej sytuacji życiowej jest to temat bardzo aktualny, po wyborze studiów ciężko znaleźć pracę w moim mieście ale mam satysfakcję z bycia magistrem w swojej ukochanej dziedzinie i wiem, że kiedyś na pewno znajdę upragnioną posadę. Uważam, że bycie dobrym z zainteresowania jest ważniejsze niż zmuszanie się całe życie do pracy w znienawidzonej korporacji tylko dla pieniędzy. Jeśli człowiek pracuje z pasją, to tak na prawdę nie pracuje a oddaje się tej pasji. Ja chcę takiego życia...i wierzę,że to możliwe. Tego nauczyli mnie rodzice.

Rodzice zawsze wpajali mi, aby żyć po swojemu i nigdy nie przejmować się opinią innych, bo nikt za nas życia nie przeżyje i sami odpowiadamy za nasze wybory. Cóż jest ważniejsze? Życie pod dyktando innych ludzi czy wyłamanie się z norm i szczęście w byciu spełnionym? W mojej sytuacji życiowej jest to temat bardzo aktualny, po wyborze studiów ciężko znaleźć pracę w moim...

Ojca nigdy nie miałam, zaś matka nie interesowała się mną, gdy byłam małą dziewczynką. Gdy zaczęłam dorastać, ujawniła się u niej poważna choroba psychiczna, która sprawiła, że musiałam szybko dorosnąć i przejąć obowiązki głowy domu. Dla nastolatki było to ciężkie brzemię, jednak na pomoc reszty rodziny nie mogłam liczyć, gdyż rządzili się zasadą „Tańcz, jak ci zagramy, albo fora ze dwora”, a ja zawsze odstawałam od powszechnie rozumianej „normalności”. Dziś nie mam im tego za złe, bo bycie zdaną tylko na siebie bez możliwości oparcia się na kimkolwiek dało mi wielką siłę do samodzielnego radzenia sobie z problemami. Naukę, jaką mi przekazali, mogłabym ubrać w słowa „Jeśli umiesz liczyć – licz na siebie. Jeśli sobie nie radzisz – radź sobie lepiej.”

Ojca nigdy nie miałam, zaś matka nie interesowała się mną, gdy byłam małą dziewczynką. Gdy zaczęłam dorastać, ujawniła się u niej poważna choroba psychiczna, która sprawiła, że musiałam szybko dorosnąć i przejąć obowiązki głowy domu. Dla nastolatki było to ciężkie brzemię, jednak na pomoc reszty rodziny nie mogłam liczyć, gdyż rządzili się zasadą „Tańcz, jak ci zagramy,...

Większość dewiz jakie przekazywali mi rodzice było podszytych ich strachem. O siebie, o trwałość rodziny jako takiej, o to co ludzie powiedzą. Trudno było wśród gąszczu przestróg znaleźć jakąś perełkę. Jednym z najczęściej powtarzanych zdań było: "Postępuj tak, żebyś nie musiała się wstydzić". Była to siostrzana dewiza do słyszanej równie często: "Nie przynieś mi wstydu". Uchwyciłam się jednak tej pierwszej, bo czułam, że w niej mam jakiś wpływ na własne życie, że chodzi w niej o mnie, a nie o to co pomyślą inni. W końcu to moje życie i mój wstyd.

Większość dewiz jakie przekazywali mi rodzice było podszytych ich strachem. O siebie, o trwałość rodziny jako takiej, o to co ludzie powiedzą. Trudno było wśród gąszczu przestróg znaleźć jakąś perełkę. Jednym z najczęściej powtarzanych zdań było: "Postępuj tak, żebyś nie musiała się wstydzić". Była to siostrzana dewiza do słyszanej równie często: "Nie przynieś mi...

" Bądź sobą i postępuj zgodnie z własnym sumieniem"- to dewiza mojego życia wpojona przez moich rodziców. Nigdy nie udaję nikogo innego, nie staram się podobać komuś na siłę. Podejmuję decyzję zgodnie z moją wolą a nie narzuconym czyimś zdaniem. To moje życie i nikt go za mnie nie przeżyje.

" Bądź sobą i postępuj zgodnie z własnym sumieniem"- to dewiza mojego życia wpojona przez moich rodziców. Nigdy nie udaję nikogo innego, nie staram się podobać komuś na siłę. Podejmuję decyzję zgodnie z moją wolą a nie narzuconym czyimś zdaniem. To moje życie i nikt go za mnie nie przeżyje.